Uprawa daktyli oraz pozostałych owoców subtropikalnych w Europie

Hiszpania jest jedynym krajem europejskim o znacznej produkcji tropikalnej.

Hiszpania jest jedynym krajem europejskim, w którym produkcja owoców subtropikalnych, zwłaszcza awokado i mango oraz daktyle, jest znacząca i komercyjna. Na Półwyspie Iberyjskim produkcja ta koncentruje się na andaluzyjskim wybrzeżu Morza Śródziemnego, w prowincjach Malaga i Granada.

Wzrost takich upraw jest taki, że w ostatnich latach producenci osiągnęli już 10 tys. ha awokado, przy średniej produkcji 50 tys. ton i 5 tys. ha mango, co daje 22 tys. ton rocznie. Trzecim najszybciej rosnącym owocem jest flaszowiec, o powierzchni 2700 ha.

Rentowność: główna motywacja
Rentowność jest główną motywacją wzrostu tych upraw. W ubiegłym sezonie producenci awokado otrzymali średnio 1,60 euro za kilogram, a w przypadku mango – 1,30 euro.

Subtropikalna Grupa Uprawy Owoców w Stacji Eksperymentalnej La Mayora w Maladze nieprzerwanie pracowała w ostatnich dziesięcioleciach nad optymalizacją technik uprawy głównych gatunków owoców subtropikalnych uprawianych na półwyspie południowo-wschodnim.

W badaniach tych, a następnie w transferze wiedzy i technologii do producentów, grupa zawodowa technicznych inżynierów rolnictwa, przy wsparciu Stowarzyszeń Zawodowych Malagi i Grenady oraz Rady Generalnej Inżynierów Rolnictwa Hiszpanii, zyskała na znaczeniu i są to główne wnioski po latach pracy w terenie.

Konsolidacja awokado

Awokado stało się alternatywą dla tradycyjnych upraw o niskiej rentowności, takich jak oliwki, migdały i winogrona, na obszarach przybrzeżnych Malagi i Grenady. Produkcja komercyjna koncentruje się głównie na najpopularniejszej na świecie odmianie Hass. W Hiszpanii produkcja rozpoczyna się w październiku od wczesnych odmian Bacon, Zutano i Fuerte, a kontynuowana jest od stycznia do czerwca. Hass może pozostać niezbierany na drzewie przez wiele miesięcy bez utraty jakości, dzięki czemu drzewo staje się rodzajem naturalnej lodówki. Pozwala to wybrać najlepszy czas zbioru i sprzedaży w zależności od podaży i popytu na rynku.

Jedynym szkodnikiem, który może mieć wpływ na awokado w warunkach wzrostu w kraju, jest roztocze krystaliczne. Jednym z głównych problemów są grzyby glebowe, a mianowicie Phytophthora cinnamomi i Rosellinia necatrix.

Należy również wziąć pod uwagę ich zapotrzebowanie na wodę, które wynosi 7000 m3 /ha/rok, przy większym zapotrzebowaniu w miesiącach letnich.

Rynek europejski

Rynek europejski jest zaopatrywany głównie przez Peru, Chile, Hiszpanię i Izrael, przy czym ostatnie trzy kraje zbiegają się w okresie od października do marca. Pomimo tego i wątpliwego zarządzania przez niektórych sadowników, hiszpańscy awokado są prestiżowi na rynku europejskim, dlatego ceny przynoszą zysk, który sprawia, że uprawa jest naprawdę atrakcyjna.

Eksperymentalne prace z mango w La Mayora rozpoczęły się na początku lat osiemdziesiątych z ponad 40 odmianami, z których większość nie spełniała wymogów jakościowych i produkcyjnych. Obecnie około 95% powierzchni handlowej odpowiada odmianom Osteen, z czego około 80% całkowitej powierzchni, a reszta to Keitt i Tommy Atkins, choć ta ostatnia jest w trakcie przekształcania na cv. Osteen.

Uprawa mango w południowej Hiszpanii rozciąga się na ponad 100 km wzdłuż pasa przybrzeżnego rozciągającego się od Rincón de la Victoria w Maladze do Motril w Granadzie i 25 km w głębi lądu, przy czym największy obszar stanowi region Axarquia. Na północy obszar ten jest chroniony przez system gór Penibaetic, dzięki czemu zimy są łagodne, a najbliższe morze wolne od mrozów. Większość plantacji mango znajduje się zazwyczaj na zboczach na wysokości od 0 do 350 m n.p.m., zawsze zorientowanych na południe, południowy wschód i południowy zachód.

Okres produkcji trwa od połowy sierpnia do końca listopada, przy czym szczyt produkcji przypada na okres od połowy września do połowy października, zwłaszcza w przypadku odmiany Osteen. W tym okresie hiszpańskie mango konkurują na rynku europejskim z owocami z Portoryko, Izraela i Brazylii.

Wysoce wydajna i świetna degustacja odmiany Keitt sprawia, że mango można mieć do grudnia, ale w bardzo szczególnych lokalizacjach.

Cv. Drzewo osteinowe jest żywotne i wysoce wydajne, osiągając przy dobrym zarządzaniu ponad 20 ton na hektar przy średniej wadze owoców 500 gramów.

Wewnętrzny podział masy papierniczej
Głównym problemem, który należy rozwiązać w przypadku mango, jest wewnętrzny rozpad miąższu spowodowany brakiem równowagi żywieniowej w drzewostanie przy wysokim poziomie azotu i niskiej zawartości wapnia.

Przyszłość mango w południowej Hiszpanii będzie zależeć od sprostania wielu wyzwaniom, w tym od potrzeby odmian, które nie wytwarzają miękkiej pulpy, zróżnicowania odmian w celu wydłużenia sezonu zbiorów i zapewnienia osiągnięcia odpowiedniego poziomu dojrzałości w momencie zbiorów.

źródło: freshplaza.com